Di destpêka wê daxwiyaniyê de hatiye: “Giringîdan bi zimanê dayîkê, giringîdan û alîkarîkirin bi pirrengiya zimanî û çandî ye û di rastî de nîşana rêzgirtin ji kesayetiya hemû mirovan bê cudahî ye...”
Di berdewamiya wê daxwiyaniya hevbeş de, 4 Partiyên Rojhilatê Kurdistanê balê dikşînin ser rewşa zimanê Kurdî û zimanê neteweyên din ên Îranê di wî welatî de û diyar dikin: “Herçiqas ziman wek bingeheke nasnameya mirovan tê hesibandin û hebûna pirzimanî di her welatekê de sermayeke giring e ji bo geşandin û dewlemendbûna ziman, lê mixabin di welatê pirneteweyî yê Îranê de, heyamê zêdeyî 80 sal e neteweyên niştecih ên vî welatî ketine ber pêla şovînîstên desthilatdar bi ser Îranê û siyaseta wekhevkirin û bişaftina nasnameya netewan di bin guşar, zordestî û tundûtûjiyeke bêmînak û dijî mirovî de tê meşandin. Çarçova vê siyasetê liser bingeha yek ziman, yek çand û yek netew hatiye danîn û bi pratîk û eşkere ziman, kultûr û nasnameya neteweyên ne Fars ên niştecih di welatê Îranê de ji aliyê desthilatdaran ve dikeve ber bêhurmetiyê û bêrêzî jê tê kirin.”
Di dawiya wê daxwiyaniya hevbeş de, ew 4 Partiyên Rojhilatê Kurdistanê daxwaz ji xelkê Rojhilat dikin, di vê helkevtê de van çalakiyan bimeşînin:
Li hundirê welat
1. Şagirdên dibistan, xwendekar û mamoste di wê rojê de bi cilûbergên Kurdî herin navendên xwendinê.
2. Di zanîngehan de, xwendekar pankardên taybet bi wê rojê hildin û daxwaza vî mafê rewa bikin.
3. Erkê hemû welatparêzên Kurdistanê ye ku trakt, faylên deng û reng û daxwiyaniyên derketî bi vê helkevtê bi berfirehî belav bikin.
Li derveyî welat:
Li pêşberî rêxistinên ser bi Neteweyên Yekbûyî û herwiha balyozxaneyên Îranê li welatên corbicor ên Rojava meşan lidar bixin û ji bo vê yekê doza alîkariyê ji wan bikin.
No comments:
Post a Comment